انگیزههای دولت برای نسبت دادن مشکلات داخلی به نپیوستن به کنوانسیونهایی مثل CFT
آل اسحق گفت: نظر وجدان عمومی جامعه این است که راهکار حل کردن مسائل داخلی از طریق حل مشکلات خارجی جواب نمیدهد و دولتیها هم این را قبول کردهاند اما به طور صد درصد به این مسأله نرسیدهاند که این راه جواب نمیدهد.
انگیزههای دولت برای نسبت دادن مشکلات داخلی به نپیوستن به کنوانسیونهایی مثل CFT
به گزارش راهبرد معاصر ،یحیی آلاسحاق در پاسخ به این سؤال که چرا دولت مشکلات مختلف اقتصادی را به عدم پیوستن به کنوانسیونهایی نظیر FATF و CFT نسبت میدهد، گفت: خطمشی دولت روحانی از دوره اول این بود که اگر مسائل خارجی را حل کنیم مسائل داخلی هم حل میشود.
این کارشناس اقتصادی افزود: بنابراین تمام نیروهایی را که انتخاب کرد همگی در همین فاز بودند.
وی افزود: اگر دولت اکنون حل نشدن مشکلات را به عدم پیوستن به این گونه کنوانسیونهای بینالمللی نسبت میدهد به این دلیل است که راه دیگری ندارد.
وی تصریح کرد: البته الان نظر وجدان عمومی جامعه این است که این راه جواب نمیدهد و خودشان هم این را قبول کردهاند اما به طور صد درصد به این مسأله نرسیدهاند که این راه جواب نمیدهد.
وزیر اسبق بازرگانی اظهار داشت: بنابراین فکر میکنند اگر پله پله مسائل FATF و پالرمو و غیره حل شود باریک راهی برای حل مشکلات خواهند یافت؛ بنابراین هنوز به طور کامل از این فرضیه نبریدهاند.
آلاسحاق با ذکر مسائلی اظهار داشت: فرض کنید یک خودرو با سرعت 90 کیلومتر در ساعت در حال حرکت است که به ناگهان در مقابل خود کوهی را مشاهده میکند.
وی افزود: راننده این خودرو دو راه بیشتر ندارد یا اینکه باید با کوه برخورد کند یا اینکه با همان سرعت دور بزند البته راه سومی هم است و اینکه راننده تصور کند در کنار کوه یک جاده باریک وجود دارد که اگر از آن مسیر برود کوه را رد خواهد کرد.
وزیر اسبق بازرگانی با بیان اینکه دولت اکنون این گونه فکر میکند که برای عبور از این مسیر یک باریک راه وجود دارد، گفت: بنابراین تصور دولت بر این است که آن راه باریک اروپاست و اگر مسائل را با اروپا حل کند به مرور مشکلات حل میشود.
وی با بیان اینکه راه درست دور زدن با سرعت از کوه است، افزود: این دور زدن کار هر کسی نیست و افرادی که اکنون کابینه را تشکیل دادهاند افرادی نیستند که توان این دور زدن را داشته باشند و وسیله آن را هم ندارند. ضمن اینکه در راه باریک هم آن چیزی که تصور میکنند وجود ندارد.
آلاسحاق با اشاره به کانال مالی SPV یا اینستکس بیان داشت: ایجاد این کانال مالی یکی از روشهای اروپاییان برای دور زدن تحریمهای آمریکا بوده و این کانال ویژه مالی به این ترتیب تعریف شده که پولی که به این کانال وارد میشود برای خرید کالاهای غیرتحریمی از جمله غذا و دارو صرف شود در حالی که در این کانال پولی وجود ندارد.
وی افزود: در زمان جنگ تحمیلی نفت در مقابل غذا بود یعنی نفتی که فروخته میشد پول حاصل از آن برای واردات مواد غذایی صرف میشد اما اکنون نفت هم خریداری نمیشود و آنها میگویند پول حاصل از فروش نفت که اکنون به چند کشور آسیایی دارای معافیت از آمریکا فروخته میشود را وارد این کانال کنید و از این محل کالاهای غیرتحریمی را خریداری کنید.
وزیر اسبق بازرگانی اظهار داشت: این در حالی است که سازوکاری برای انتقال پول به این کانال وجود ندارد، ضمن اینکه اروپا این سیستم را مربوط به بخش خصوصی میکند و اعلام کرده که شرکتهایی که ریسک معامله با ایران در مقابل تحریمهای آمریکا میپذیرند وارد معامله کالاهای غیر تحریمی از طریق این کانال مالی ویژه میشوند.
آلاسحاق بیان داشت: این اتفاقات در حالی است که بر اساس برجام موافقت شد تا 2.5 تا 3 میلیون بشکه نفت ایران خریداری شود و اکنون میبینیم چنین اتفاق نیفتاده است.